Page 9 - © JMP Design (www.jmpdesign.eu); UMWM - MSR 1-2/2012

* Prof. dr hab. Ewa Okoń­‑Horodyńska, kierownik
Katedry Ekonomii Uniwersytetu Jagiellońskiego; ekspert
Komisji Europejskiej ds. foresight i ECOFIN; ekspert
resortów: gospodarki, rozwoju regionalnego oraz
nauki i szkolnictwa wyższego; ekspert strategiczny
do spraw przygotowania Regionalnej Strategii Innowacji
Województwa Małopolskiego 2013­‑2020, w latach
2004­‑2005 podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki.
– 9 –
Czy wszystkie regiony
muszą opierać rozwój
na innowacjach
czy tylko wybrani
skazani są na sukces?
Pytanie może się wydać nieprzystają-
ce do wszem i wobec powtarzanych
sloganów o gospodarce wiedzy, tomach dokumentów
unijnych, w których inne podejście nie jest brane w ogóle
pod uwagę (np. strategia lizbońska i jej „odnawiacze”, Eu-
ropa 2020, Europejska Agenda Cyfrowa i in.), o potencjale
innowacyjnym w Unii Europejskiej (UE), bezcennym ka-
pitale ludzkim, doganianiu USA, pogoni za wzrostem go-
spodarczym bez alternatywy1 itp. W rzeczywistości jest
jednak tak, że mimo wielokrotnych prób podejmowanych
w wielu miejscach świata nie udało się skopiować sukcesu
osiąganego przez specyficzny ekosystem amerykańskiej
Doliny Krzemowej implikujący powstawanie nawet setki
przedsiębiorstw miesięcznie, stanowiący o nieustającym
zainteresowaniu organizacji finansowych czuwających nad
wylęganiem się, rozwojem i koncentracją innowacyjnych
talentów. Tu zresztą zrodziło się naturalne pole badawcze
1 T. Sedlacek, Ekonomia dobra i zła, Studio Emka, Warszawa, 2012
realizacji modelu „3T”2 pozwalającego na wnioskowanie,
iż o sukcesie rozwoju opartego na innowacjach w prze-
ważającej mierze nie decyduje zagregowane ujęcie kapi-
tału ludzkiego 3 w ogóle, ale specyficznie motywowana
aktywność klasy kreatywnej4 z istoty rzeczy działającej
w oparciu o wizje dotąd niegłoszone, tworzenie nowych
form w: nauce, technologii, sztuce, biznesie, medycynie,
nieograniczonej pomysłami, poszukującej nowych wy-
zwań, wolnej od typowych zahamowań.
Szczególna otwartość klasy kreatywnej – obejmującej in-
żynierów, techników, naukowców, artystów, pisarzy, ak-
torów, architektów, dziennikarzy, trenerów, analityków,
projektantów, strategów, menedżerów, kreatywnych pro-
fesjonalistówwspółczesnego świata biznesu, służby zdrowia
– na nowe technologie przyspieszyła wkroczenie w epokę
współpracy sieciowej i wymusiła odchodzenie od bronienia
swego terytorium, zresetowanie5 dotychczasowych prawi-
dłowości działania polityki i biznesu, umacnianie się rozwo-
ju społeczeństwa sieci6. Opracowany przez Floridę zestaw
wskaźników opartych na kapitale kreatywnymwwarunkach
amerykańskich okazał się przydatny w określaniu przyszłego
rozwoju miast i regionów, jako, że kluczowym zagadnieniem
w jego badaniach stała się właśnie kwestia różnic w rozwoju
regionalnym opartym na innowacjach z wyjaśnieniem przy-
czyn koncentracji klasy kreatywnej w określonej przestrzeni.
2 R. Florida,The Economic Geography of Talent, Carnegie Mellon Uni-
versity Whitepaper, September 2000 s.1­‑37, cyt. za: K.Klincewicz,
Klasa kreatywna w Polsce, WWZ, Uniwersytet Warszawski, War-
szawa 2012
3 Kapitał ludzki I kapitał społeczny a rozwój regionalny (red. M Herbst),
Scholar, Warszawa 2007
4 R. Florida, The Rise of Creative Class, New York:Basic Books, Har-
dback 2002, paperback first published in 2004
5 D. Tapscott, A. D. Williams, Makrowikinomia, Studio Emka, War-
szawa 2011
6 M. Castells, The Rise of the Network Society, Blackwell Publishers,
Oxford, 2000
EWA OKOŃ­‑HORODYŃSKA*
Małopolska Regionalna Strategia Innowacji:
kolejne wyciskanie „brukselki”
czy szansa na ambitną politykę rozwoju?