G
–
G F
Gillian Flynn jest światowym fenome-
nem wydawniczym. Jej ostatnia po-
wieść,
Zaginiona dziewczyna
, sprzedała
się w ponad 6 milionach egzemplarzy
i zapoczątkowała modę na thrillery psy-
chologiczne podobną do tej na krymina-
ły skandynawskie po publikacji trylogii
Millennium
.
Jej debiutancka powieść
Ostre przedmio-
ty
, jako pierwsza w historii, zdobyła dwie
Dagger Award.
Mroczny zakątek
został
wybrany najlepszą książką roku według
„Publisher’s Weekly”, ulubioną książką
krytyków „New York Timesa” i „Chicago
Tribune”. Tej jesieni w kinach pojawią
się ekranizacje dwóch jej powieści:
Za-
ginionej dziewczyny
w reżyserii Davida
Finchera i
Mrocznego zakątka
z Charlize
Theron w roli głównej.
Gillian Flynn urodziła się w Kansas City
w Missouri. Jej matka uczyła literatury,
a ojciec wiedzy o filmie. Pewnie dlatego
spędziła dużą część dzieciństwa i wczes-
nej młodości, oglądając filmy i czytając
książki. Czule wspomina sytuację, kie-
dy wyrwano jej z rąk
Fałdkę czasu
, którą
próbowała czytać przy stole, oraz wra-
żenia z filmów takich jak
Obcy
,
Psychoza
czy
Bonnie i Clyde
w dyskusyjnym wieku
(tak koło siedmiu lat). To było udane
dzieciństwo.
(źródło:
gillian/)
A oto co sama napisała o sobie
(dla Powell’s Book)
Nie byłam grzeczną małą dziewczynką…
Gillian Flynn
Nie byłam grzeczną małą dziewczynką. Moją
ulubioną wakacyjną rozrywką było ogłusza-
nie mrówek i karmienie nimi pająków. Kiedy
musiałam zostać w domu, najbardziej lubiłam
bawić się grę, którą nazywałam „Wredna Ciot-
ka Rosie”, kiedy to ja udawałam wiedźmowatą
opiekunkę, a moi kuzyni usiłowali przede mną
uciec.
(…)
W swoim czasie polubiłam też oglądanie ła-
godnego porno na zakazanych kanałach na ka-
blówce (cyc, pupa, pauza, pauza, cyc!) A kiedy
któraś z moich lalek zaczynała się stawiać, go-
liłam jej głowę.
Nie chodzi mi o to, że byłam dziwnym dziec-
kiem (chociaż kiedy teraz czytam powyższy
akapit, zaczynam się martwić). Ani o to, że by-
łam zła (teraz wam opowiem – ze względu
na moich kochających rodziców – że napraw-
dę przeżyłam szczęśliwe dzieciństwo w Kan-
sas City). Ale te dziecięce rytuały przejścia
– przemoc, wczesne przejawy seksualności,
pierwszy przedsmak gierek o władzę – za-
zwyczaj są wycinane z opowieści kobiet, kiedy
te przedstawiają swoją historię. Mężczyźni
z rozrzewnieniem opowiadają o dziwnych
wybuchach dziecięcej agresji czy swojej roz-
paczliwej niedojrzałej
seksualności. Mają
do dyspozycji słownictwo dotyczące seksu
i przemocy, jakiego nie mają kobiety – nawet
dorosłe.
(…)
Biblioteki pełne są opowieści o całych pokole-
niach brutalnych mężczyzn, uwikłanych w za-
klęty krąg agresji. Ja chciałamnapisać o agresji
kobiet.
I zrobiłam to. Napisałam mroczną, bardzo
mroczną książkę. (…)
ders/
essays/flynn.html)
